Mój zielnik

- Kochanie, przynieś mi z ogrodu parę gałązek tymianku?

- A który to?

- Taki o drobniutkich żółto-zielonych listkach. I jeszcze parę igieł rozmarynu.

- A który to?

- Taki srebrzysty i miły w dotyku.

- Ale tam wszystko jest zielone, nie ma nic srebrnego!?

Najbardziej dumna w moim ogrodzie jestem z zielnika. Od lat rosną w jednym kącie potężne łodygi lubczyka (mojej tajnej broni), który zwykliśmy nazywać maggi dla niepoznaki, duże połacie oregano, mięty i melisy, która jeszcze nie wzeszła. Co roku mamy też wybujałą szałwię, która srebrzy się swoimi mechatymi liśćmi latem do póżnej jesieni. Zbieram ją razem z jeżynami po pierwszych przymrozkach i suszę jej ogromne ilości, by doprawiała kurczaka i leczyła nasze gardła zimą. Gdzeniegdzie przebija pietruszka ozobna z karbowanymi listkami. Na jesieni wokół zielnika wiją się kręte łodygi dyni ozdobnej, której kolorowe wysuszone główki zdobią mój kuchenny stół przez cały rok .

Co roku sadzimy bazylię, bo bez niej, w świeżej przede wszystkim postaci, nie wyobrażam sobie mojej kuchni. Drugi rok z rzędu zawiodła nas bazylia z marketu, która może i wygląda ładnie i zielono, ale na parapecie, przez któtki czas, a jak na warunki ogrodowe jest zbyt wątła i słaba. Żółknie mimo codziennego podlewania, schnie, aż po porunastu dniach obumiera. Więc tego roku zasadziliśmy prawdziwą ogrodową bazylię o cudownym aromacie, bordowych łodyżkach i trzymamy za nią kciuki. 

Do tego grona dołączył też piękny zielono-żółty tymianek i srebrzysto-mechaty rozmaryn, które wartko trzymają fason w swoich zbitych krępych krzaczkach. Towarzyszy im kolendra, wiotka, więc wsparta na bambusowej drabince. Do późnej jesieni będę cieszyć się ich świeżymi aromatami, a na jesień, wszystkie rączki od kuchennych szafek i linki nad piecem kaflowym są obwieszone pęczkami suszących się ziół. I jeszcze gazety, wszędzie leżą gazety z dużym pokładem zielska, no i grzybów. 

Nasz ogródek jest raczej rekreacyjny niżeli uprawny, ale mamy kilka starych drzew owocowych: malinówkę, gruszę, papierówkę i śliwę, a co roku koło zielnika sadzimy a to krzaczek pomidorów, a to sałatę i rzodkiewkę. I pierwszy raz będziemy mieć malutkie pory, z których najbardziej się cieszę. Ich sadzonki są tak maciupkie i wątłe, że trudno mi sobie wyobrazić, jak poradzą sobie z wietrzną aurą i ulewnym deszczem.