gulasz z wołowiny

Męski punkt widzenia...

Jak to dobrze wrócić do domu po ciężkim dniu w pracy i mieć podany ciepły,  smaczny obiad. M. często pichci i całkiem dobrze mu to wychodzi. Eksperymentuje, wrzuca do garnka wszystko, co ma pod ręką i wychodzą z tego tradycyjne polskie dania, mimo mieszanki curry z tabasco lub ketchupu z chrzanem. Dziś przedstawiam jego dzieło.

Gulasz z wołowiny

Składniki:

1 kg wołowiny

3 ogórki kiszone

1 duża marchew

15 dag boczku

pół papryki czerwonej

1 cebula

2 ząbki czosnku

Przyprawy: pieprz, sól, oregano, zioła prowansalskie, rozmaryn, majeranek, bazylia, tymianek, estragon 

łyżka oleju

Wołowinę kroimy w kostkę. Kroimy wzdłuż scięgien, inaczej będzie twarda. Dobrze jest też potrzymać ją wcześniej z dzień w lodówce w marynacie. Siekamy czosnek i cebulę, dodajemy razem z wszystkimi ziołami do mięsa (nie solimy!). Dobrze nacieramy.

Odstawiamy do lodówki na tyle czasu, ile po prostu mamy w nadmiarze. Jeśli nam się śpieszy, od razu obsmażamy mięso na patelni z rozgrzanym olejem. Wkładamy do garnka. Na patelni obsmażamy boczek i paprykę, także dodajemy do garnka. Na patelnię nalewamy pół szklanki wody, podgrzewamy, żeby zebrać pozostałe aromaty z patelni i zalewamy mięso. Uzupełniamy wodą do zakrycia mięsa i gotujemy pod przykryciem na małym ogniu do przyjścia żony z pracy (u M. wyszło ok. 2 h). W trakcie kontrolować, czy nie trzeba dolać wody. Na 45 minut przed końcem gotowania dodajemy pokrojoną wg uznania marchewkę i ogórki kiszone. Pod koniec gotowania zaciągnąć mąką (3 łyżki mąki tortowej roztrzepać w słoiczku z wodą, dolać do gulaszu). Trzeba jeszcze podgotować. I na koniec solimy do smaku. Podajemy z gotowanymi ziemniaczkami, marynowanymi grzybkami (u nas M. robił opieńki), surówkami z kapusty i z czym dusza zapragnie. Koniecznie zimne piwo :)

Po dobrym posiłku, jako że nie jestem zwolenniczką piwa, dobrałam sobie lekkie półwytrawne różowe wino cote na wieczór, produkowane w Winnicach Slavyantsi. Winnice te leżą w dolinie róż należącej do regionu Niziny Trackiej.

Cats do not go for a walk to get somewhere but to explore

Sidney Denham

  

To motto z etykiety. Ciekawe jak się ma do naszej kotki, która jak Filemon wyleguje się na rozgrzanym kuchennym piecu...